Massimo Ruocco 1974 yılında İtalya'da doğmuştur.1992 yılında 'Liceo Scientifico İsaac Newton' Yüksek okulundan mezun olmuştur.Torino Üniversitesi 'Scienze of Education- Pedagogy' bölümü lisans eğitimini 1997 yılında tamamlamıştır.2002-2005 yıllarını arasında İNFN CERN( Istituto Nazionale Di Fisica Nucleare-Ulusal Fizik enstitüsü) İsviçre'de Mekanik dizaynır olarak görev almıştır.2005-2008 yıllarını arasında F.T FAMAT AUOMATİON İTALY'de aynı görevine devam etmiştir.2010-2013 yılları arasında 'Scuola Dell'Infanzia E Primaria - Ambarabimbi 'italya'da sanat öğretmenliği mesleğine devam etmiştir.Mısır ve Hindistan da bir süre kalarak arkeolojik ve sanat tarihi incelemelerinde bulunmuştur.2017 yılında Türkiye'de yaşamaya başlamıştır.Şu an Niğde'de ki atölyesinde çalışmalarına devam etmektedir. Kitlesel yok olma ve Biyotik Kriz Dünyada 6.büyük kitlesel yokoluşun başlamasıyla birlikte diğer yaşayan tüm canlılarla birlikte insan soyununda tehlike altında olduğu aşikardır. Bu kitlesel yokoluşun ana nedeni ise şüphesiz ki insanoğluğunun yeryüzü üzerindeki olumsuz etkileri olmuştur.Bu da gösteriyor ki her birimizi geçmişimizden kültürel farklılıklara bakılmaksızın), bugünümüzü incelememize ve geleceğimizi planlama yeteneğimize bağlayan fikir dünyasında bir bölünme olnasına sebebiyet vermektedir. Son gergedan kaybolduğunda Durer'in gergedanı ne olacak? Bir imaj olarak, bir fikir olarak var olmaya devam edecek mi? Yoksa hala Kafka'nın "metamorfozunu" okuyabilir miyiz? Son hamamböceği öldüğünde hala literatürde anlamlı olacak mı? Mevcut hayal gücümüzle bariz bağlantıları bu yaratıkları nasıl hatırlayacağız? İnsan bir şekilde gezegendeki yüksek yaşam formlarının çoğunun imhasıyla hayatta kalmayı başarsa da, onun kolektif hayal gücüne ne olurdu? Bu fikirden hareketle sanatçı İnsanın aşamalı olarak yaklaştığı ekolojik felakete ek olarak, kolektif hayal gücümüzün mirasına ne olacağını analiz etmek istemiş ve bu soruları kendisine sormuştur.