Hakan DALOĞLU
1971 Ankara'da doğdu.
1987 Yüksek Mimar, Ressam ve Heykeltıraş Mükremin MUNGAN'ın yanında resim, Yakın Doğu Mitolojisi ve sanat tarihi çalıştı.
1994 Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Zafer GENÇAYDIN Atölyesi Resim Bölümü'nü bitirdi.
1995 Hacettepe Master Programında ve Ankara Üniversitesi Morfoloji Binası’nda Prof. Dr. Veysel GÜNAY ile duvar mozaiği çalıştı.
1997 Prof. Dr. Zahit BÜYÜKİŞLEYEN danışmanlığında Yüksek Lisansını, Yüzey Resminde Dinamik Modülasyonda Deformasyon ve Erotizm üzerine Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü'nde tamamladı.
1998 A.B.D.'ye gitti. New York Marymount College'da Akademik İngilizce ve Kısa Amerikan Hikayeleri (American Short-Story) üzerine eğitim aldı. Bu esnada New York Metropolitan, M.O.M.A, Guggenheim, Whitney Amerikan Müzeleri’nde Resimde Şiddet İmgeleri ve Alman Dışavurumcu sanatı üzerine araştırmalar yaptı.
2003 Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Resim Ana Sanat Dalı'nda Prof. Dr. Devrim ERBİL danışmanlığında Sanatta Yeterlik, Resimde Şiddet İmgeleri: Kültürel Şiddet ve Anti-Estetik Yapı konu başlıklı tezini tamamladı.
2004 Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Öğretim Üyesi, Yrd. Doçent. Dr.
2014 Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Öğretim Üyesi, Doçent. Dr.
2019 K.K.T.C. Lefkoşa’da Yakın Doğu Üniversitesi Kıbrıs Modern Sanat Müzesi’nde sanat çalışmalarına devam etmektedir.
Kişisel, Grup Sergiler ve Diğer Sanat Faaliyetleri
1995 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi (Morfoloji) Dekanlık Binası, Osirisin Parçalanması mozaik duvar resmi. (3m x 5.5 m), Ankara.
1995 Labirent, Kişisel Resim Sergisi, Şekerbank Sanat Galerisi, Ankara.
1997 Ero-Mekanik, Kişisel Resim Sergisi, Şekerbank Sanat Galerisi, Ankara.
2000 New York, Kişisel Resim Sergisi, Türk-Amerikan Derneği, Ankara.
2000 Kapitalizmin Hayaletleri, Kişisel Resim Sergisi, Antalyalı Sanatçılar Derneği Galerisi (ANSAN), Antalya.
2000 Kapitalizmin Hayaletleri, Kişisel Resim Sergisi, Gazi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, Ankara.
2003 Resimde Şiddet İmgeleri, Doktora Tez Savunma Sergisi, Osman Hamdi Bey Sergi Salonu, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
2004 Gece: Cezayir Katliamı üzerine Görsel Düşünceler, Gözde Sanat Galerisi Kişisel Resim Sergisi, Ankara.
2006 Betondarbe: Betondan Gelen Darbe (Prof. Dr. Süha ÖZDEN Deprem Sunumu) Kişisel Resim Sergisi, Devlet Güzel Sanatlar Galerisi, Çanakkale.
2010 Nusrat ve Tabyalar Kişisel Resim Sergisi, Boğaz Komutanlığı 18 Mart Deniz Zaferi Kutlamaları, Süleyman Demirel Konferans Fuayesi Çanakkale, 2010.
2011 Çanakkale Savaşı ve Nusrat Kişisel Resim Sergisi, Deniz Müzesi Muavenet-i Milliye Sergi Salonu, Çanakkale.
2012 Gelibolu’nun Tahliyesi, Kişisel Resim Sergisi, RenArt Sanat Galerisi, Nişantaşı, İstanbul.
2014 Art Bridges Kalisz, Polonya Üniversitesi Sanat Projesi, Polonya.
2016 Tempus, Kişisel Desen, Gravür, Resim Sergisi, Opus Kitap Sergi Salonu, Atölye Alsancak, İzmir.
2016 Monokrom, Hür Teşebbüs, Resim Heykel Seramik Grup Sergisi-III, Tübingen Troia Vakfı, Korfmann Kütüphanesi Sergi Salonu, Çanakkale.
2017 Önde Zeytin Ağaçları, Hür Teşebbüs, Resim Heykel Seramik Grup Sergisi-IV, Peri Sanat Galerisi, Alaçatı, İzmir.
2018 Troia, Hür Teşebbüs, Plastik Sanatlar Grup Sergisi-V, Turhan Mildon Kültür Sanat Merkezi, Çanakkale.
2019 Faust: Gelişmenin Trajedisi Kişisel Desen Sergisi, Yakın Doğu Üniversitesi Kıbrıs Modern Sanat Müzesi, Lefkoşa.
Sanatı Hakkında:
Bosch, Brueghel, Fussli ve Goya’nın fantastik kaprisleri ile Alman Dışavurumculuğundan etkilenmekle birlikte çalışmalarında Gotik ve kara romantik minvalde Tempus Fugit; zaman akıp geçer, manasına dikkatimizi çekmektedir. Bu düşünsel doğrultuda ressamın tüm dönemlerinde yakalayabileceğimiz bitmez tükenmez bir leitmotif olan iskeletler, Augustus dönemi Romalı şair Quintus Horatius Flaccus’un carpe diem, quam minumum credula postero; Latince günü yakala, yarına mümkün olabildiğince az güven, deyimini hatırlatmaktadır. Sanatçı, Tempus kavramını esasen zamanın düzenli bir devir hali olarak nitelemek isterken ayrıca benzer kelimeden türetilmiş olan Latince kökenli bir deyime; Stoacıların en önemli düsturlarından olan momento mori; ölmen gerektiğini unutma!.. Ya da ölümü hatırla!.. Anlamına gelen görsel -karnavalesk ve grotesk- ifadelerle Barok Ölüm Dansı (danse macabre) kavramına da dikkatimizi çekmektedir. Bu kavram doğrultusunda yapıtları geçmişten bu yana hiçlik, boşluk ve beyhudelik anlamlarına gelen ve özel bir natürmort türü olarak işlenen vanitas resimleriyle de bir bildirim içerisindedir. Kuşkusuz çağımızın en önemli macabre yazarları Robert Bloch, Jorge Louis Borges ve Ray Bradbury’nin yanı sıra esasen bu estetiğin ilk eserlerini 1849’da Franz Liszt’in piyanoya uyarladığı Saint-Saens bestesinin Horowitz yorumunda da görmekteyiz. Camille Saint Saens’ın Scordatura tekniği kullanarak ölülerin mezarlarından çıkıp sabaha kadar dans etmelerini yansıtan iskeletlerin hareketlerini, tıpkı yaylı çalgıların çıkardığı uyumsuz seslerde anlatmakta olduğu gibi; Tempus fugit, Daloğlu’nun resimlerinde de tekrar tekrar vurgulanmaktadır. Onun sanatı, Gotik edebiyat ve sanat geleneklerini yansıtan imajlarla, sömürgeciliğin kalıntıları ve sosyal politik konularla ilgili diğer imajlar arasındaki karşıtlığı ortaya koymaya meyil gösterir. Sanatçı için sıklıkla kullandığı metaforları arasında yer alan minator referanslı öküz, at ve boğa kafatasları, antik İyon, Grek ve Hispanik-Akdeniz kültürümüzün ortak bir yansımasını simgelemektedir.